“” verwys na die gebruik van polimere as elektroliete, wat spesifiek in semi-polimere en alle-polimere verdeel word. Semi-polimeer verwys na die bedekking van ‘n polimeer (gewoonlik PVDF) op die skeier om die battery harder en die battery harder te maak, terwyl die elektroliet steeds ‘n vloeibare elektroliet is.

“Totale polimeer” verwys na die gebruik van polimeer om ‘n jelnetwerk binne die battery te vorm, en dan elektroliet in te spuit om ‘n elektroliet te vorm. Alhoewel alle polimeerbatterye steeds vloeibare elektroliete gebruik, word die gebruik daarvan aansienlik verminder, wat die veiligheid van litiumbatterye aansienlik verbeter. Sover ek weet, is slegs Sony tans besig om vol-polimeer litiumbatterye te vervaardig.

Aan die ander kant verwys polimeerbatterye na batterye wat aluminiumplastiekfilm gebruik as die buitenste verpakking van litiumbatterye, ook bekend as sagtepakbatterye. Die verpakkingsfilm bestaan ​​uit PP-laag, Al-laag en nylonlaag. Omdat polipropileen en nylon polimere is, word hierdie selle polimeerselle genoem.

1. Lae prys

Die internasionale prys van 18650 is ongeveer $1/PCS, en die prys van 2Ah is ongeveer 3 yuan/Ah. Die lae-end prys van polimeer litium battery is 4 yuan/Ah, die middel-end prys is 5-7 yuan/Ah, en die middel-end prys is 7 yuan/Ah. Byvoorbeeld, ATL en kraggod kan vir ongeveer 10 yuan/ah verkoop, maar jou enkellopendes is nie bereid om dit te aanvaar nie.

2. Kan nie aangepas word nie

Sony het probeer om litiumbatterye soortgelyk aan alkaliese batterye te maak. 5 battery, nr. 7 batterye is basies dieselfde oor die hele wêreld. Maar ‘n belangrike voordeel van litiumbatterye is dat hulle volgens klantvereistes ontwerp kan word, dus is daar geen eenvormige standaard nie. Tot dusver is daar basies net een standaardmodel 18650 in die litiumbatterybedryf, en die res is ontwerp om aan klante se behoeftes te voldoen.

3. Swak sekuriteit

Ons weet dat onder uiterste toestande (soos oorlading, hoë temperatuur, ens.), ‘n hewige chemiese reaksie binne die litiumbattery plaasvind, wat ‘n groot hoeveelheid gas tot gevolg het. Die 18650-battery het ‘n metaalomhulsel met ‘n sekere sterkte. Wanneer die interne druk ‘n sekere vlak bereik, sal die staaldop bars en ontplof, wat ernstige veiligheidsongelukke veroorsaak.

Dit is hoekom die kamer waar die 18650-battery getoets word gewoonlik dig beskerm word en nie tydens die toets toeganklik is nie. Polimeerbatterye het nie hierdie probleem nie. Selfs onder dieselfde uiterste toestande, as gevolg van die lae sterkte van die verpakkingsfilm, sal die druk net effens hoër wees, breuk sal nie ontplof nie, en in die ergste geval sal dit brand. Polimeerbatterye is veiliger as 18650 batterye.

4. Lae energiedigtheid

Die normale kapasiteit van 18650-batterye kan ongeveer 2200mAh bereik, dus die energiedigtheid is ongeveer 500Wh/L, terwyl die energiedigtheid van polimeerbattery naby aan 600Wh/L kan wees.

Maar polimeerbatterye het ook hul nadele. Die belangrikste is die hoë koste, want dit kan volgens die kliënt se behoeftes ontwerp word, en die navorsing- en ontwikkelingskoste hier moet ingesluit word. Boonop is die vorm veranderlik en die verskeidenheid is wyd. Die verskillende nie-standaard toebehore wat tydens die vervaardigingsproses veroorsaak word, genereer ook nuwe koste. Die swak veelsydigheid van die polimeerbattery self bring ook ontwerp-buigsaamheid mee, en dit word dikwels herontwerp vir kliënte om ‘n verskil van 1 mm te produseer.