“” verwijst naar het gebruik van polymeren als elektrolyten, die specifiek zijn onderverdeeld in semi-polymeren en all-polymeren. Semi-polymeer verwijst naar het coaten van een polymeer (meestal PVDF) op de separator om de batterij harder en de batterij harder te maken, terwijl de elektrolyt nog steeds een vloeibare elektrolyt is.

“Totaal polymeer” verwijst naar het gebruik van polymeer om een ​​gelnetwerk in de batterij te vormen en vervolgens elektrolyt te injecteren om een ​​elektrolyt te vormen. Hoewel alle polymeerbatterijen nog steeds vloeibare elektrolyten gebruiken, is het gebruik ervan sterk verminderd, wat de veiligheid van lithiumbatterijen aanzienlijk verbetert. Voor zover ik weet, produceert alleen Sony momenteel volledig polymeer lithiumbatterijen.

Aan de andere kant verwijzen polymeerbatterijen naar batterijen die aluminiumfolie gebruiken als de buitenverpakking van lithiumbatterijen, ook wel softpack-batterijen genoemd. De verpakkingsfilm is samengesteld uit een PP-laag, Al-laag en nylonlaag. Omdat polypropyleen en nylon polymeren zijn, worden deze cellen polymeercellen genoemd.

1. Lage prijs

De internationale prijs van 18650 is ongeveer $1/PCS, en de prijs van 2Ah is ongeveer 3 yuan/Ah. De lage prijs van een polymeer lithiumbatterij is 4 yuan/Ah, de middenprijs is 5-7 yuan/Ah en de middenprijs is 7 yuan/Ah. ATL en power god kunnen bijvoorbeeld verkopen voor ongeveer 10 yuan/ah, maar je singles zijn niet bereid om ze te accepteren.

2. Kan niet worden aangepast

Sony heeft geprobeerd lithiumbatterijen te maken die vergelijkbaar zijn met alkalinebatterijen. 5 batterij, nee. 7 batterijen zijn in principe overal ter wereld hetzelfde. Maar een belangrijk voordeel van lithiumbatterijen is dat ze kunnen worden ontworpen naar de wensen van de klant, dus er is geen uniforme norm. Tot nu toe is er in feite slechts één standaardmodel 18650 in de lithiumbatterij-industrie, en de rest is ontworpen om aan de behoeften van de klant te voldoen.

3. Slechte beveiliging

We weten dat er onder extreme omstandigheden (zoals overbelasting, hoge temperatuur, enz.) een heftige chemische reactie plaatsvindt in de lithiumbatterij, wat resulteert in een grote hoeveelheid gas. De 18650 batterij heeft een metalen behuizing met een zekere stevigheid. Wanneer de interne druk een bepaald niveau bereikt, zal de stalen schaal barsten en exploderen, wat ernstige veiligheidsongevallen veroorzaakt.

Daarom is de ruimte waar de 18650-batterij wordt getest meestal goed beveiligd en niet toegankelijk tijdens de test. Polymeerbatterijen hebben dit probleem niet. Zelfs onder dezelfde extreme omstandigheden, vanwege de lage sterkte van de verpakkingsfolie, zal de druk slechts iets hoger zijn, zal de breuk niet exploderen en in het ergste geval zal deze verbranden. Polymeerbatterijen zijn veiliger dan 18650-batterijen.

4. Lage energiedichtheid

De normale capaciteit van de 18650-batterij kan ongeveer 2200 mAh bereiken, dus de energiedichtheid is ongeveer 500 Wh / L, terwijl de energiedichtheid van de polymeerbatterij bijna 600 Wh / L kan zijn.

Maar polymeerbatterijen hebben ook hun nadelen. Het belangrijkste zijn de hoge kosten, omdat het kan worden ontworpen volgens de behoeften van de klant, en de kosten voor onderzoek en ontwikkeling moeten hier worden opgenomen. Bovendien is de vorm veranderlijk en is de variëteit groot. De verschillende niet-standaard armaturen die tijdens het fabricageproces ontstaan, brengen ook nieuwe kosten met zich mee. De slechte veelzijdigheid van de polymeerbatterij zelf brengt ook ontwerpflexibiliteit met zich mee, en het wordt vaak opnieuw ontworpen voor klanten om een ​​verschil van 1 mm te produceren.