باتری های اولیه تلفن همراه عمر زیادی ندارند. فناوری که تلفن های همراه مدرن را تامین می کند بر اساس رادیوهای قدیمی دو طرفه است که در دهه 1940 در تاکسی ها و ماشین های پلیس استفاده می شد. پلیس سوئد اولین تلفن همراه را در سال 1946 استفاده کرد. این تلفن از انتقال رادیویی استفاده می کند و می تواند شش تماس را قبل از تمام شدن باتری دریافت کند. اولین باتری مورد استفاده برای کارکرد تلفن همراه، در واقع یک باتری ماشین بود که مستقیماً به تلفن همراه متصل بود، نه یک باتری جداگانه مانند تلفن های همراه امروزی. اکثر تلفن های همراه اولیه فقط در اتومبیل ها قابل استفاده هستند زیرا به باتری زیادی نیاز دارند.

باتری کوچکی که امروزه قابل استفاده است هنوز اختراع نشده است. علاوه بر این، این تلفن های همراه اولیه بسیار بزرگ، سنگین و حجیم بودند. به عنوان مثال، اریکسون در دهه 1950 یک تلفن همراه با وزن 80 پوند داشت! تا پایان دهه 1960، تلفن‌های همراه موجود فقط می‌توانستند در یک منطقه تماس تلفن همراه کار کنند و زمانی که کاربر منطقه تماس تعیین‌شده را در فاصله مشخصی ترک کند، کار نخواهد کرد. یک مهندس در آزمایشگاه بل این فناوری را در دهه 1970 توسعه داد.

هنگامی که نمونه اولیه اولین تلفن همراه مدرن در سال 1973 ظاهر شد، می‌توانست به طور مستقل کار کند و در چندین منطقه تماس کار کند. این گوشی‌ها شبیه گوشی‌های تاشو و شیک امروزی هستند و فقط می‌توانند 30 دقیقه بدون شارژ باتری گوشی کار کنند.

علاوه بر این، این باتری های کوتاه مدت به 10 ساعت کامل برای شارژ شدن نیاز دارند! در مقابل، تلفن های همراه امروزی را می توان از طریق پریز برق خانگی، پریز شارژ خودرو یا حتی USB در عرض چند دقیقه شارژ کرد.

با گذشت زمان، تلفن های همراه تکامل یافته و بهبود یافته اند.

در دهه 1980، تلفن‌های همراه شروع به محبوبیت و کاربردی‌تر شدن کردند، اما به دلیل تقاضای زیاد برای باتری در مدل‌های اولیه، همچنان در خودروها اهمیت دارند. افراد کمی می توانند آنها را از ماشین خارج کنند، بنابراین اصطلاح تلفن ماشین اغلب برای توصیف این وسایل استفاده می شود. برخی از آنها را می توان در یک کیف حمل کرد و می توان آن را با باتری های بزرگ مورد نیاز برای تلفن های همراه نصب کرد.

در دهه 1990، تلفن های همراه و باتری ها کوچکتر و کوچکتر شدند و شبکه هایی که آنها را اجرا می کردند بهبود یافتند. سیستم های تلفنی مانند GSM، TDMA و CDMA ظاهر شدند. تا سال 1991، شبکه های تلفن دیجیتال حتی در ایالات متحده و اروپا ظاهر شدند. این گوشی‌ها را می‌توان با خود حمل کرد و پیشرفت‌ها در ساخت باتری‌های کوچک و تراشه‌های کامپیوتری، وزن آن‌ها را بین 100 تا 200 گرم سنگین‌تر کرده است که به اندازه یک آجر یا کیف است که در سال‌های گذشته بین 20 تا 80 پوند وزن داشت. یک پیشرفت بزرگ برای باتری تلفن همراه.

تلفن های هوشمند انقلابی در تلفن های همراه مدرن ایجاد کردند

به سرعت تا سال 2018، تقریباً همه یک گوشی هوشمند دارند. در مقایسه با نسل اول تلفن های همراه در دهه 1950، گوشی های هوشمند شبیه به چیزهایی در Star Trek هستند! می‌توانید با دوستان خود تماس بگیرید، از چت‌های ویدیویی لذت ببرید، موسیقی مورد علاقه خود را دانلود کنید، پیام‌های متنی ارسال کنید، و حتی شام رزرو کنید. از باتری تلفن همراه گرفته تا باتری خودرو، باتری ها نیز مسیر طولانی را طی کرده اند. در چند دهه گذشته، انواع مختلفی از باتری تلفن همراه ظاهر شده است.

باتری تلفن همراه Ni-Cd

در دهه‌های 1980 و 1990، باتری‌های نیکل-کادمیم یا باتری‌های نیکل-کادمیم بهترین باتری‌ها بودند. بزرگترین مشکل بزرگ بودن آنهاست که باعث می شود گوشی بزرگ و حجیم شود. علاوه بر این، پس از چند بار شارژ آنها، به اصطلاح یک اثر حافظه ایجاد می کنند و همیشه شارژ نمی مانند. این منجر به از بین رفتن باتری تلفن همراه می شود که به معنای صرف پول بیشتر و بیشتر برای خرید تلفن های بیشتر است. این باتری ها همچنین تمایل به تولید گرما دارند که می تواند باعث تداخل شود و یکی از اجزای باتری کادمیوم است که سمی است و پس از اتمام باتری باید دور ریخته شود.

باتری های NiMH

دور بعدی باتری های تلفن همراه، Ni-MH، همچنین به عنوان Ni-MH شناخته می شود، در اواخر دهه 1990 مورد استفاده قرار گرفت. آنها غیر سمی هستند و تأثیر کمی بر حافظه دارند. علاوه بر این، این نوع باتری نازک تر و سبک تر است. علاوه بر این، آنها می توانند زمان شارژ را کوتاه کنند و به کاربران اجازه دهند قبل از مرگ زمان مکالمه را افزایش دهند

بعدی باتری لیتیومی است. امروزه نیز از آنها استفاده می شود. آنها نازک تر، سبک تر و طول عمر بیشتری دارند. زمان شارژ کمتر است. آنها را می توان به اشکال و اندازه های مختلف برای متناسب با سبک های مختلف تلفن های همراه ساخت، بنابراین هر شرکتی می تواند از آنها در دستگاه های تلفن همراه خود استفاده کند. نیازی به نگرانی در مورد اثر حافظه نیست، بنابراین می توان آنها را چندین بار شارژ کرد و برای محیط زیست ایمن هستند. با این حال، آنها بسیار گران تر از مدل های قدیمی باتری هستند.

باتری لیتیوم

آخرین پیشرفت باتری تلفن همراه، آیکون لیتیوم پلیمری است که 40 درصد قدرت بیشتری نسبت به باتری قدیمی Ni-MH دارد. آنها فوق العاده سبک هستند و هیچ مشکلی در حافظه ندارند که منجر به مشکلات شارژ شود. با این حال، این باتری ها هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته اند و هنوز هم بسیار نادر هستند.

به طور خلاصه، فناوری تلفن همراه و باتری در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به پیشرفت های بزرگی دست یافته است. 1. مدار محافظ باتری خراب است یا مدار حفاظتی وجود ندارد: این وضعیت اغلب در باتری قابل جابجایی تلفن همراه رخ می دهد. بسیاری از مردم دوست دارند باتری ارزان‌تری نسبت به باتری اصلی بخرند و این باتری‌ها اغلب به منظور به حداکثر رساندن سود فشرده، گوشه‌ها را قطع می‌کنند. مدار حفاظتی خود مستعد مشکلات و تورم باتری است. به عنوان مثال باتری لیتیومی را در نظر بگیرید. باتری آنقدر متورم می شود که منفجر شود.

2. عملکرد ضعیف شارژر: مشکلات باتری ناشی از شارژر باید رایج ترین باشد. در بسیاری از موارد ممکن است کاربران به انتخاب شارژر تلفن همراه اهمیت زیادی ندهند و اغلب از شارژر برای شارژ استفاده کنند. این شارژرها ممکن است شارژرهای ارزان قیمتی باشند که در خیابان بدون سیستم مدار حفاظت کامل فروخته می شوند یا ممکن است شارژرهای محصول تبلت های خانگی باشند. جریان شارژ به احتمال زیاد زیاد است. مشکل شارژ گهگاهی زیاد نیست، اما اگر طولانی باشد با گذشت زمان، احتمال اینکه باتری متورم شود بسیار زیاد است.

به ویژه، برخی از کاربران دوست دارند هنگام شارژ بازی کنند. این تلفن همراه برای مدت طولانی در محیطی با دمای بالا قرار دارد. شارژ شناور مداوم در دمای بالا باعث واکنش الکترولیت می شود. انجام این کار برای مدت طولانی به طور جدی عمر باتری را تحت تاثیر قرار می دهد و به راحتی باعث ایجاد مشکل در انبساط می شود.

3. عدم استفاده طولانی مدت از تلفن همراه: در صورت عدم استفاده طولانی مدت از تلفن همراه مشکل گشاد شدن باتری به وجود می آید. این به دلیل ذخیره طولانی مدت باتری است ، ولتاژ به زیر 2 ولت می رسد ، یک واکنش شیمیایی رخ می دهد و یک درام گاز در داخل باتری لیتیومی وجود دارد که این نیز زیاد است دوستان اغلب دلیل تورم باتری را پیدا کردند. باتری تلفن همراه هنگام جدا کردن تلفن همراه قدیمی. بنابراین اگر می خواهید باتری را برای مدت طولانی نگهداری کنید، مطمئن ترین راه این است که آن را در حالت نیمه شارژ به طور مرتب شارژ کنید.

چگونه از مشکلات جلوگیری کنیم

معمولا از دو نوع باتری لیتیومی استفاده می کنیم، لیتیوم یون پلیمر و باتری لیتیومی. اولی الکترولیت ندارد. مشکل این است که اول متورم می شود. انفجار پوسته آتش گرفته و ناگهانی منفجر نمی شود. درجه خاصی از هوشیاری دارد و ایمن تر است. زمانی که انتخابی داشته باشیم، سعی می کنیم این باتری ها را بخریم.

برای کاربران، بهتر است از تلفن همراه برای شارژ مستقیم برای شارژ روزانه (حتی اگر باتری قابل جابجایی باشد) استفاده کنند و برای شارژ از شارژر اصلی استفاده کنند. سعی کنید از شارژرهای شخص ثالث یا شارژ جهانی (باتری های قابل جابجایی) خودداری کنید. سعی نکنید باتری های سازگار شخص ثالث را ارزان بخرید (آنها را می توان جدا کرد) و سعی نکنید بازی های بزرگ انجام دهید یا برنامه هایی را اجرا نکنید که باعث گرم شدن گوشی در هنگام شارژ می شوند.