“” به استفاده از پلیمرها به عنوان الکترولیت اشاره دارد که به طور خاص به نیمه پلیمرها و تمام پلیمرها تقسیم می شوند. نیمه پلیمر به پوشش یک پلیمر (معمولا PVDF) بر روی جداکننده اشاره دارد تا باتری را سخت تر و باتری را سخت تر کند، در حالی که الکترولیت هنوز یک الکترولیت مایع است.

“پلیمر کل” به استفاده از پلیمر برای تشکیل یک شبکه ژل در داخل باتری و سپس تزریق الکترولیت برای تشکیل الکترولیت اشاره دارد. اگرچه همه باتری‌های پلیمری هنوز از الکترولیت‌های مایع استفاده می‌کنند، اما استفاده از آنها به میزان زیادی کاهش می‌یابد و ایمنی باتری‌های لیتیومی را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد. تا آنجا که من می دانم، تنها سونی در حال حاضر باتری های لیتیومی تمام پلیمری را تولید می کند.

از سوی دیگر، باتری‌های پلیمری به باتری‌هایی اطلاق می‌شوند که از فیلم پلاستیکی آلومینیومی به عنوان بسته‌بندی بیرونی باتری‌های لیتیومی استفاده می‌کنند که به عنوان باتری‌های بسته نرم نیز شناخته می‌شوند. فیلم بسته بندی از لایه PP، لایه Al و لایه نایلون تشکیل شده است. از آنجایی که پلی پروپیلن و نایلون پلیمر هستند به این سلول ها سلول های پلیمری می گویند.

1 قیمت پایین

قیمت بین المللی 18650 حدود 1 دلار به ازای هر عدد است و قیمت 2 آمپر ساعت حدود 3 یوان بر ساعت است. قیمت پایین باتری لیتیوم پلیمری 4 یوان/آه، قیمت متوسط ​​5-7 یوان/آه و قیمت متوسط ​​7 یوان/آه است. به عنوان مثال، ATL و power god می توانند حدود 10 یوان / اه بفروشند، اما مجردهای شما حاضر به پذیرش آنها نیستند.

2. نمی توان سفارشی کرد

سونی در تلاش بوده تا باتری های لیتیومی مشابه باتری های قلیایی بسازد. 5 باتری، نه 7 باتری اساساً در سراسر جهان یکسان هستند. اما مزیت مهم باتری های لیتیومی این است که می توان آنها را مطابق با نیاز مشتری طراحی کرد، بنابراین استاندارد یکسانی وجود ندارد. تاکنون، اساساً تنها یک مدل استاندارد 18650 در صنعت باتری لیتیومی وجود دارد و بقیه برای رفع نیازهای مشتری طراحی شده اند.

3. امنیت ضعیف

می دانیم که در شرایط شدید (مانند شارژ بیش از حد، دمای بالا و غیره)، یک واکنش شیمیایی خشونت آمیز در داخل باتری لیتیومی رخ می دهد که در نتیجه مقدار زیادی گاز ایجاد می شود. باتری 18650 دارای بدنه فلزی با استحکام خاصی است. هنگامی که فشار داخلی به حد معینی می رسد، پوسته فولادی می ترکد و منفجر می شود و باعث بروز حوادث ایمنی جدی می شود.

به همین دلیل است که اتاقی که باتری 18650 در آن آزمایش می شود معمولاً به شدت محافظت می شود و در طول آزمایش نمی توان به آن دسترسی داشت. باتری های پلیمری این مشکل را ندارند. حتی در همان شرایط شدید، به دلیل استحکام کم فیلم بسته بندی، فشار فقط کمی بیشتر می شود، پارگی منفجر نمی شود و در بدترین حالت می سوزد. باتری های پلیمری ایمن تر از باتری های 18650 هستند.

4. چگالی انرژی کم

ظرفیت معمولی باتری 18650 می تواند به حدود 2200 میلی آمپر ساعت برسد، بنابراین چگالی انرژی حدود 500 وات ساعت در لیتر است، در حالی که چگالی انرژی باتری پلیمری می تواند نزدیک به 600 وات ساعت در لیتر باشد.

اما باتری های پلیمری معایبی نیز دارند. نکته مهم هزینه بالا است زیرا می توان آن را با توجه به نیاز مشتری طراحی کرد و هزینه های تحقیق و توسعه در اینجا باید لحاظ شود. علاوه بر این، شکل قابل تغییر است و تنوع گسترده است. وسایل غیر استاندارد مختلف که در طول فرآیند تولید ایجاد می شوند نیز هزینه های جدیدی را ایجاد می کنند. تطبیق پذیری ضعیف خود باتری پلیمری نیز انعطاف‌پذیری طراحی را به همراه می‌آورد و اغلب برای مشتریان بازطراحی می‌شود تا تفاوت 1 میلی‌متری تولید کند.