طول عمر نظری

طول عمر را بر اساس نسبت تضعیف ظرفیت مواد سه تایی پس از استفاده محاسبه کنید. وقتی عمر ظرفیت صفر است، استفاده مستقیم از آن را متوقف کنید. الگوریتم حرفه ای معمولاً سه بار پس از تخلیه کامل باتری لیتیومی است که به آن عمر چرخه می گویند. هنگام استفاده از باتری های لیتیومی، واکنش های شیمیایی برگشت ناپذیر ممکن است باعث کاهش ظرفیت باتری شود، به عنوان مثال، در هنگام استفاده نادرست، یا در دماهای بسیار بالا یا پایین. به عنوان مثال، تمایز الکترولیت ها، غیرفعال شدن مواد فعال و فروپاشی ساختارهای مثبت و منفی منجر به کاهش تعبیه و جداسازی یون لیتیوم شده است. آزمایش‌ها نشان می‌دهند که هر چه میزان دشارژ بیشتر باشد، افت ظرفیت سریع‌تر، جریان تخلیه کمتر می‌شود و هر چه ولتاژ باتری به ولتاژ تعادل نزدیک‌تر باشد، انرژی آزاد شده بیشتر می‌شود.

عمر تئوری یک باتری لیتیومی سه تایی 1200 بار شارژ و دشارژ کامل است، یعنی عمر چرخه کامل. باتری لیتیومی سه تایی را می توان بسته به فرکانس کاری 10 یا 8 سال استفاده کرد، حتی اگر میزان تلفات یا دشارژ کاهش یابد. این به این معنی است که این عمر ظرفیت است، 8 سال بعد، ظرفیت باتری لیتیومی از 60٪ فراتر می رود. این هنجار است.

برای باتری های لیتیومی تجاری، عمر نظری باتری های لیتیومی سه تایی متوسط ​​است. لیتیوم فسفات آهن حدود 2,000 برابر و لیتیوم تیتانات تا 10,000 برابر گفته می شود. تاکنون، سازندگان اصلی باتری قول داده اند که به بیش از 500 برابر مشخصات باتری سه جزئی (شارژ و دشارژ در شرایط استاندارد) دست پیدا کنند. اما به دلیل همین مشکل، عمر چرخه باتری حدود 400 برابر است. دلیل مهم این است که ولتاژ و استفاده از یکدیگر. مقاومت سدیم نمی تواند یکسان باشد. نسبت ویندوز برنامه های SoC توصیه شده توسط سازنده 10 تا 90 درصد است. شارژ و دشارژ عمیق توصیه نمی شود. در غیر این صورت صدمات جبران ناپذیری به ساختار مثبت و منفی باتری وارد می کند. با فرض اینکه باتری یک باتری کم عمق است، عمر چرخه حداقل 1000 برابر است. علاوه بر این، با فرض تخلیه مکرر باتری های لیتیومی در سرعت های بالا و دمای بالا، عمر باتری به میزان قابل توجهی کمتر از 200 برابر کاهش می یابد.