Li gorî standardên pîşesaziyê, kapasîteya binavkirî bi gelemperî kapasîteya hindiktirîn e, ango komek bataryayên li CC/CV0.5C li germahiya odeyê 25 derece têne barkirin, û dûv re destûr tê dayîn ku ji bo demek (bi gelemperî 12 demjimêran) bêhna xwe bide. ). Dakêşana 3.0V, heyama dakêşana domdar a 0.2c (2.75V jî standard e, lê bandor ne girîng e; 3v heya 2.75V zû dadikeve, û kapasîteya piçûk e), nirxa kapasîteya berdanê bi rastî nirxa kapasîteyê ye. pîlê bi kapasîteya herî nizm, ji ber ku komek pîlê Divê cûdahiyên kesane hebin. Bi gotinek din, kapasîteya rastîn a pîlê divê ji kapasîteya navî mezintir an wekhev be.

1.18650 Pêvajoya barkirina battera lîtiumê

Hin bargiran çareseriyên erzan bikar tînin da ku bigihîjin, rastbûna kontrolê ne têra xwe baş e, hêsan e ku meriv bibe sedema şarjkirina baterî ya ne normal, an tewra zirarê bide pîlê. Dema ku hilbijarkek hildibijêrin, hewl bidin ku marqeyek mezin a 18650 şarjêra batarya lîtiumê hilbijêrin, kalîte û piştî firotanê tê garantî kirin, û jiyana karûbarê pîlê dirêj dibe. Şarjêra pîlê lîtiumê 18650 xwedan çar parastin e: parastina dorhêla kurt, parastina zêde-herikê, parastina voltaja zêde, parastina pêwendiya berevajî ya pîlê, hwd. zext bilind dibe.

Ji ber vê yekê, amûra parastinê voltaja pîlê dişopîne. Dema ku pîlê zêde tê barkirin, fonksiyona parastina zêde barkirinê tê çalak kirin û barkirin tê rawestandin. Parastina zêde-dakêşanê: Ji bo pêşîlêgirtina zêde daxistina pîlê lîtiumê, dema ku voltaja pîlê lîtiumê ji xala tespîtkirina voltaja zêde-dakêşanê kêmtir e, parastina zêde-dakêşanê tê çalak kirin û dakêşandin tê sekinandin, da ku pîlê di rewşa standby ya niha statîk kêm e. Parastina zêde-herik û dorhêlê: Dema ku tîrêjê dakêşana battera lîtiumê pir mezin be an kurtebirr çêbibe, cîhaza parastinê fonksiyona parastina zêde-herikê çalak dike.

Kontrola barkirinê ya pîlê lîtium li du qonaxan tê dabeş kirin. Qonaxa yekem barkirina niha ya domdar e. Dema ku voltaja pîlê ji 4.2V kêmtir be, şarjker bi herikîna domdar bar dike. Qonaxa duyemîn qonaxa barkirina voltaja domdar e. Dema ku voltaja pîlê 4.2 V be, ji ber taybetmendiyên bataryayên lîtiumê, heke voltaja bilind be, dê zirarê bibîne. Dê şarjker di 4.2 V de were sabît kirin û herika barkirinê dê hêdî hêdî kêm bibe. Nirxek diyarkirî (bi gelemperî 1/10-a heyî destnîşan dike), da ku çerxa barkirinê qut bike û fermanek barkirinê ya bêkêmasî bide, barkirin qediya.

Zêde barkirin û daxistina bataryayên lîtiumê dê bibe sedema zirara mayînde li elektrodên erênî û neyînî. Daxistina zêde dê bibe sedem ku strukturên pelika karbonê ya anode hilweşe, bi vî rengî pêşî li ketina îyonên lîtiumê di dema pêvajoya barkirinê de digire. Zêde barkirin dê bibe sedem ku pir îyonên lîtiumê bikevin nav avahiya karbonê, ku hin ji wan nema dikarin werin berdan.

2.18650 Prensîba şarjkirina batarya lîtiumê

Pîlên lîtiumê bi barkirin û daxistinê dixebitin. Dema ku pîlê tê barkirin, îyonên lîtiumê li ser elektroda erênî ya pîlê çêdibin û bi rêya elektrolîtê digihîjin elektroda neyînî. Karbona negatîf qat e û xwedî gelek mîkroporan e. Îyonên lîtiumê yên ku digihêjin elektroda neyînî di porên piçûk ên tebeqeya karbonê de têne bicîh kirin. Çiqas îyonên lîtiumê zêdetir werin danîn, kapasîteya barkirinê jî ew qas mezin dibe.

Bi heman awayî, dema ku pîlê tê daxistin (wek ku em bi pîlê re dikin), îyonên lîtiumê yên ku di karbona neyînî de cih digirin dê derkevin û vegerin elektroda erênî. Çiqas îyonên lîtiumê yên ku vedigerin elektroda erênî, kapasîteya dakêşanê jî mezintir dibe. Ya ku em bi gelemperî jê re dibêjin kapasîteya batterê kapasîteya dakêşanê ye.

Ne zehmet e ku meriv bibîne ku di pêvajoya barkirin û dakêşana bataryayên lîtiumê de, îyonên lîtiumê di rewşek tevgerê de ne ji elektroda erênî berbi elektroda neyînî û dûv re jî berbi elektroda erênî. Ger em batarya lîtiumê bi kursiyek zincîr re bidin ber hev, du dawiya rokê du stûnên pîlê ne, û îyona lîtiumê mîna werzîşvanek hêja ye, ku di navbera her du dawiya rokê de bi paş û paş ve diçe. Ji ber vê yekê pisporan navek delal dane bataryayên lîtiumê: bataryayên kursiya keviran.