مسائل ایمنی در کانون توجه قرار گرفته است. در مقایسه با فسفات آهن، باتری های لیتیومی سه تایی خطر ایمنی بالاتری دارند.

اول از همه، می خواهیم در مورد زمان بپرسیم. بدون زمان، ما حق حرف زدن نداریم. ما نمی‌توانیم به داده‌های سه‌گانه با خطرات امنیتی اعتماد کنیم و ممکن است توقف تولید ضروری باشد. پس از پرس و جو، ببینید آیا همه خودروسازان که از اطلاعات سه تایی استفاده می کنند، به خصوص خودروسازان اصلی خودرو مشکل دارند یا خیر. اگر تولید کننده اولیه مشکلی نداشته باشد، به این معنی است که همه سه گانه در معرض خطر نیستند. اگر مشکل به چند کارخانه خودرو محدود می شود، باید باتری آنها را مستقیماً بررسی کنید و تصمیم بگیرید که کدام کارخانه یا شرکت باتری سازی مشکل بزرگتری دارد.

باتری لیتیوم آهن فسفات دارای مزایای ایمنی است. اکنون چگالی انرژی یک باتری به 160 تا 170 کیلووات ساعت بر کیلوگرم افزایش یافته است. من همیشه استفاده از باتری های فسفات آهن لیتیوم-یون را در مکان هایی با الزامات ایمنی بالا، مانند اتوبوس، توصیه می کنم. در اتوبوس یا در اتوبوس، متوجه شده ام که بسیاری از شرکت های خوب تضمین های ایمنی رضایت بخشی را برای باتری داده خام سه دلاری ارائه کرده اند. ایمنی باتری باید با توجه به اینکه آیا باتری می تواند الزامات ایمنی و الزامات پخت داده های پودر را برآورده کند تعیین شود. برای مثال، چه برای استفاده از داده های سه تایی با تکنولوژی بالا یا کوره تف جوشی فسفات آهن لیتیوم یا کوره دوار، سرمایه گذاری سازنده باتری ضروری است. باتری های سه تایی فرمول های متفاوتی دارند و شرکت های مختلف استانداردهای ایمنی متفاوتی دارند، بنابراین نمی توان گفت که داده های سه تایی ایمن نیستند.

برنامه ریزی سیستم مرکزی باتری سه تایی و باتری لیتیوم آهن فسفات کاملاً متفاوت است. با این حال، برای همان سه مجموعه باتری، غیرواقعی است که فقط مرکز با کیفیت ضعیف تر برنامه ریزی تقویت سیستم را انجام دهد. علت اصلی حوادث امنیتی هنوز یک طرفه است. البته هر شرکت خودروسازی متفاوت است. برخی از شرکت‌های خودروسازی سیستم‌ها را مستقیماً از شرکت‌های باتری‌سازی خریداری می‌کنند، اما کارخانه‌های خودروسازی با قابلیت‌های برنامه‌ریزی قوی معمولاً خودشان برنامه‌ریزی می‌کنند.