- 01
- Dec
برخاست و فرود عمودی (VTOL) یکی از روندهای توسعه پهپادها است
برخاستن و فرود عمودی – ده تجهیزات کلیدی آینده ارتش ایالات متحده
از آنجایی که توسط مکانهای برخاست و فرود محدود نمیشود و میتواند با محیطهای پیچیده زمین مانند ناوبری و کوهها سازگار شود، ایالات متحده هواپیماهای برخاست و فرود عمودی را به عنوان ده هواپیمای برتر ارتش ایالات متحده فهرست کرده است.
رسیدن به بالای تجهیزات کلیدی. دو مسیر فنی اصلی برای برخاستن و فرود عمودی پهپادهای بال ثابت وجود دارد. 1) پهپاد تیلت-روتور: با چرخش پرتاب می شود
جهت انگیزه بالابر و رانش مورد نیاز برای دو فاز برخاستن و فرود عمودی و پرواز رو به جلو را فراهم می کند. مدل نماینده آمریکایی V-22 Osprey است.
نسخه هواپیمای بدون سرنشین “Eagle Eye” و Rainbow-10 کشور من، و غیره.
بالابر، که توسط موتور محرکه در حالت بال ثابت نیرو می گیرد، مدل های معرف شامل سهام Zongheng سری CW Dapeng، Rainbow CH804D و غیره است.
سیستم پیشرانه الکتریکی می تواند جایگزین اجزای پیچیده انتقال مکانیکی شود و پیکربندی روتور کج را بهینه کند. پیکربندی چرخش روتور می تواند از برخاستن و فرود عمودی خوب اطمینان حاصل کند
تحت فرض عملکرد، کارایی پرواز در سطح بهبود می یابد، بنابراین قابلیت برخاست و فرود عمودی و اقتصاد کروز در نظر گرفته می شود. در مقایسه با پیکربندی روتور، می توان آن را تا حد زیادی بهبود بخشید
سفر دریایی. تحقیق و توسعه و کاربرد فن آوری روتور کج ده ها سال است که مورد استفاده قرار می گیرد و مدل هایی مانند V-22 در عملیات های ویژه و سناریوهای دیگر به دست آمده است.
به طور گسترده استفاده می شود، اما با استفاده از هواپیمای روتور شیب دار سیستم قدرت سنتی، مکانیزم خروجی قدرت موتور و روتور آن باید بسیار پیچیده باشد.
اجزای انتقال مکانیکی به طور قابل توجهی پیچیدگی و وزن پلت فرم را افزایش می دهند و تأثیر خاصی بر قابلیت اطمینان دارند. استفاده از پیشرانه الکتریکی موثر است
با اجتناب از خطرات فوق، موتور را می توان مستقیماً در مجموعه بال کج قرار داد و موتور را می توان با انتقال انرژی الکتریکی از طریق کابل، بدون نیاز به واحد انتقال نیرو به حرکت درآورد.
قطعات، پیچیدگی ساختار مکانیکی را تا حد زیادی کاهش می دهند و ویژگی های تعمیر و نگهداری آن را می توان تضمین کرد.
در مقایسه با پیکربندی روتور کج، پیکربندی ترکیبی بال روتور ثابت ساختار را ساده می کند و از تأثیر اجزای کج جلوگیری می کند. ترکیب بال ثابت روتور
این پهپاد مجهز به یک ملخ با گام ثابت در جلو و عقب وسط بالها در دو طرف است تا بالابر مورد نیاز برای برخاستن و فرود عمودی را فراهم کند.
یک پروانه نیروی محرکه نیروی رانش را در مرحله کروز پرواز در سطح فراهم می کند. در مرحله کروز افقی، 4 پروانه در موقعیت بال متوقف و ثابت خواهند شد
در موقعیت کمترین مقاومت، در نتیجه باعث کاهش مقاومت در هنگام پرواز در سطح می شود. پیکربندی هیبریدی عملکرد برخاستن و فرود عمودی هواپیمای چند روتور و جامد را در نظر می گیرد.
در مقایسه با پیکربندی روتور شیب دار، هواپیمای بال ثابت دارای ویژگی های پرواز با راندمان بالا است. پیکربندی هیبریدی دارای ساختار ساده و بدون قطعات کج است. ثانیاً اصلاح کنید
همزیستی بال و ساختار روتور در واقع نوعی سازش است. این دو بر یکدیگر تأثیر خواهند گذاشت. از یک طرف، ساختار از نظر جرم بزرگ است و از طرف دیگر، کارایی محدود است.
در مرحله برخاستن و فرود عمودی، سطح وسیعی از بال مقاومت برخاست و فرود را افزایش می دهد. در مرحله پرواز سطح، روتور مقاومت را افزایش می دهد. به منظور متعادل کردن این تأثیر،
پروانه را می توان متوقف کرد و موقعیت را می توان در مرحله پرواز تراز ثابت کرد.